Na slechts 15 dagen in het ziekenhuis, is het vandaag dan zo ver: René mag weer naar huis! Ik ben op dit moment dan ook in Groningen om hem op te halen. Dat moet ook wel, want de camera’s voor de documentaire ‘Levertijd’ draaien om de gelukzalige momentjes vast te leggen. De tas met medicijnen voor de eerste periode staat alvast klaar.
Dieet
Om zijn ontslag voor te bereiden is er een diëtist langs geweest. Voeding is erg belangrijk in het herstelproces. René moet nu eerst aansterken, want hij is flink mager geworden de laatste tijd. Hij moet goed eten, en dan met name eiwitrijk voedsel zoals volle melk. Gelukkig zit het met de eetlust wel goed! Wanneer hij een beetje aan is gekomen, moet hij als een ‘normaal mens’ gaan eten.
Hij is nu immers gezond! Het verhaal over de schijf van 5 werd nog even voor hem herhaald. Ook werd hij gewaarschuwd voor overgewicht. Veel getransplanteerden kampen daar namelijk mee. Ze zijn tijdens hun ziekte een onjuist eetpatroon gewend geraakt. Als leverpatiënt eet je namelijk veel tussendoortjes, om je lichaam wat energie te kunnen geven. Tel daar een teruggekomen eetlust bij op en je begrijpt dat René straks op zijn eten moet gaan letten. Maar ach, dat moeten we allemaal. Hij heeft vanaf nu in ieder geval geen excuus meer om vlak voor het eten een zak chips los te trekken (‘ik heb nu energie nodig’), of om een bord avondeten te laten staan (‘ik heb geen eetlust’). Aangezien René door zijn afweeronderdrukkende medicijnen extra vatbaar is voor infecties, zal hij daar ook met eten rekening mee moeten houden. Geen broodje filet american in de stad, en enkel goed doorbakken stukken vlees. Gelukkig is rauwe vis geen probleem, dus sushi kan hij gewoon blijven eten. Dan valt er best mee te leven. Zelfs alcohol -10 jaar uit Renés leven verbannen geweest- mag straks weer. Het zij met mate. Het maakt René niet zo veel uit, maar het is toch leuk meegenomen. De enige echte afrader is grapefruit(sap). Dat heeft een kwalijke wisselwerking met zijn medicijnen en kan René beter achterwege laten. Maar ach, dat is toch vies.
De beste singer-songwriter
Voor de periode na het ziekenhuis heeft René al honderd en één plannen. ‘Rustig herstellen’ is er daar niet een van geloof ik. Een van de dingen die hij per se wil, is het concert van ‘De beste singer-songwriter van Nederland’ (BSSW) bijwonen. De kaartjes voor dit optreden –eind september in Groningen- waren vóór de operatie al lang en breed in huis, zoals te lezen in deze blog. René had namelijk een heel weekend weg voor ons geregeld: Samen naar BSSW en slapen in een hotel midden in de stad. De hotelovernachting hebben we naar voren gehaald toen René hard steeg op de lijst. De week voor de operatie zijn we drie daagjes weg geweest. De voorstelling bleef natuurlijk staan, en het was maar de vraag zijn of we er naartoe zouden kunnen. Dit optreden heeft een beetje een symboolfunctie gekregen. Hij wilde er heel graag met hernieuwde energie naartoe kunnen. De kans dat dat ging lukken, achtte hij vanaf het begin al heel groot. Eén van de eerste dagen zei hij tegen mij:
‘Verkoop die kaartjes nog maar niet, misschien kunnen we er zelf wel naartoe! ’.
Inmiddels weet hij zeker dat het hem gaat lukken. René heeft dan ook al een aantal keer met betraande oogjes geluisterd naar de mooie liedjes van BSSW. Ze hebben voor hem een diepere betekenis gekregen. Deze liedjes staan symbool voor zijn herstel, en zullen altijd speciaal blijven. René probeert voor dit optreden een rolstoel uit het ziekenhuis te ronselen. Ten eerste is het uiteraard heel vermoeiend om zo lang te staan, maar dat is nog niet eens het belangrijkste: Met een rolstoel hebben we een goede plaats en kan meneer mooie foto’s schieten van het optreden. Ach, af en toe moet je je ziekte maar eens in je voordeel laten werken he?
-Wendy
Bedankt voor al je reacties Benny! Heeft me enorm goed gedaan, dat jullie zo meeleven. Uiteraard ben je welkom om eens langs te komen!
Ha Rene!
Lekker hoor, al die medicinale ‘snoepjes’! Eet smakelijk 😉
Goeds en hartelijks, Roger
Bedankt Roger! Wat leuk om wat van jou te vernemen hier!!
Heerlijk René he, om weer thuis te zijn. Ook voor Wendy, je ouders en je broer fijn. Zij hebben afgelopen weken op de achtergrond zeker ook een heldenrol gespeeld, chapeau! Fijn Wendy, dat je je niet meer hoef op te splitsen tussen Groningen en de achterhoek. Wordt het iets rustiger voor jou, kun je ook een beetje bijkomen, want reken maar dat René straks met 1001 plannen veel van je zal vragen, haha. Gelukkig maar he.
Wat fijn René, je wóu altijd zoveel, maar had er nooit de energie voor. Nu kun je eindelijk al die dingen gaan doen, echt gaan doen !
Jij hebt vast het gevoel dat je zóveel in te halen hebt. Loop niet te hard van stapel, lieverd, je hebt nog tijd genoeg.
Laat je lekker verwennen en geniet van elke dag.
Dikke knuf
Cosma
Ps heb je James al weer kunnen knuffelen?
Je slaat de spijker op zijn kop. Ik wilde zoveel, maar kon het allemaal niet (meer.) In die zin voelt het ook als een bevrijding, een nieuw begin. Ontzettend fijn, vooral ook met jouw lieve dochter aan mijn zijde 😉
Hoio Rene,
Lijkt me een erg vreemde gewaarwording dat je nu vanalles weer kunt en mag eten en drinken.
Toch wel een enorme ingreep in jullie leven, hopelijk zal alles gladjes gaan verlopen en ben je zo weer 100% op de been.BSSW ga je sowieso wel halen en inderdaad in de rolstoel gaan en je ook een beetje aanstellen dat hoort erbij :-)…
Fijn weekend en ik zoek je een keertje op met de koters.
Benny Vonk
Bedankt voor al je reacties en bemoedigende woorden Benny. Heeft me enorm goed gedaan, dat jullie zo meeleven. Uiteraard ben je welkom om eens langs te komen.
Vanmorgen in de kerk voor het rozenkrans bidden zei Berna René komt al zo thuis.Hé wat nu al dat is snel heb je dat wel goed..Ik had namelijk al een paar dagen niet jullie bericten gelezen want de camputer deed het zo verschrikkelijk langzaam.Dus Erwin hem opgehaald om even van binnen stoffrij te maken en de programa’s die er niet in hoorden op te schonen.Nou ik heb alles door gelezen van jullie bericht en vind het geweldig dat het allemaal goed gaat.Wat moet een mens toch veel doormaken om weer gezond te worden.Ik heb veel respect voor jullie hoor en wens jullie veel sterkte voor alles wat nog moet komen.Ik vind het geweldig dat je naar huis mag en wat geweldig dat je ook al weer( vanalles) mag eten.Ik hoop dat verder ook meezit en je snel weer een beetje op krachten ben.René hopelijk kun je naar het consert van BSSW wat zal dat een genieten zijn.Veel succes verder ik blijf jullie volgen.Liefs Clema
Ontzettend bedankt voor alle lieve woorden (en gebeden?) Wat leuk om te lezen dat je ondanks een trage computer toch nog de moeite hebt genomen om alles te volgen hier. Ik ga zeker volop genieten van het concert!
Mooi gedaan schat!!
Lieve René en Wendy,
Gefeliciteerd! Wat een knappe prestatie om na slechts 15 dagen weer naar huis te mogen na zo’ n ingrijpende operatie. Ongelofelijk.Heerlijk weer naar huis, weg van dat ( o zo goeie!) ziekenhuis. Alle mitsen en maren moet je natuurlijk goed ter harte nemen, maar dat is eigenlijk een overbodige opmerking. Laat je nu maar eens extra verwennen door Wendy maar ook door Marga en geniet er maar lekker van. Dan kan het niet anders dat je gewoon het concert van BSSW kunt bezoeken en profiteer lekker van die rolstoel!!! Ik kom gauw naar je toe, dikke kus voor jullie!
Ik beloof dat ik zal genieten van alles willie, maar ik ga ben ik bang wel een tredje harder lopen dan goed voor me is. maar dat vergeef je me wel toch?
Wat ga jij snel zeg!! Hopelijk gaat het herstel ook zo vlotjes. Zoals ik het zo lees gaan jullie het concert zeker halen! Lekker weer thuis…. Ik blijf je volgen!
Goed om te horen! En bedankt voor jullie leuke kaartje. Wel een van mijn favoriete opdrukken, haha!